1977 Zwaardere opnamecriteria Het instellen van een Indicatiecommissie Na de oplevering van de Van Wezelvleugel wordt de aandacht gevestigd op de dan inmiddels verouderde Hiebendaalvleugel. De kamers zijn klein en beantwoorden niet meer aan de eisen die men dan stelt aan ouderenhuisvesting. Plannen om de Hiebendaalvleugel ingrijpend te verbouwen stagneren. Voornamelijk door een snelle ontwikkeling in het overheidsdenken en de veranderende regelgeving tot opname in een zorgcentrum. Opname van ouderen moet beperkt worden, tot alléén die ouderen die echt niet meer zelfstandig kunnen wonen Er is een opjectieve vaststelling gewenst van de verzorgingsbehoefte van de bewoners Met deze maatregelen wil de overheid het aantal ouderen beperken dat toegelaten kan worden tot een zorgcentrum. In de praktijk blijkt dat de beschikbare plaatsen worden toegewezen aan ouderen die een dringende behoefte aan verzorging nodig hebben. Tot die tijd lag de nadruk op de huisvesting, niet op verzorging. Indicatiecommissie Vanaf 1977 speelt de Indicatiecommissie een grote rol in de toelatingsprocedure. Daar waar het vroegere bejaardenhuis vooral de functie had van 'huisvesting voor ouderen' vindt de toewijzing nu plaats op basis van een toelatingseis op basis van verzorging. De commissie komt tot stand door een samenwerking tussen de toenmalige kruisvereniging en de orgranisatie voor gezinsverzorging en werd gecoördineerd door de Stichting Welzijn Ouderen (Hengelo). Door het hanteren van deze toelatingscriteria werden er steeds meer ouderen ingehuisd met een groter wordende zorgbehoefte. Foto: Stockfoto Pixabay Vorige Artikel Volgende artikel